Van Noord naar Zuid

Hoi hoi beste lieve bloglezers,

Wij zijn in een stad met redelijk wat computers (Ho Chi Minh city / Saigon): tijd om dit blog weer een eind up te loaden! Het vorige verhaal eindigde met een leuke busrit naar Dong Hoi. Onze eerste sleeping bus: een oncomfortabele ervaring. De ruimte voor je benen is gebouwd op aziaten dus we zaten behoorlijk klem. Maar dat mocht de pret niet drukken! In Dong Hoi de volgende ochtend samen met wat andere Nederlanders een bus naar Son Trach gepakt: dit ligt dicht bij het national park dat we wilden bezoeken. Een klein dorpje dat eigenlijk uit een strip hotels bestond. Niet heel bijzonder. De grotten wel! De eerste dag zijn we met een boot een stukje door de Phong na cave gevaren. We konden er maar een kilometer in, maar de totale grot is wel 51km lang. Het was inmiddels wel vakantie seizoen voor de vietnamezen dus we zaten met een groep jongeren in de boot die nogal wat lawaai maakten, maar we konden wel met ze lachen (we hebben zelfs een groepsfoto met ze). De grot weer uit gekomen kon je een aantal treden op naar de Cat Tien grot (Fairy grot). Geen fairy's gezien maar zeker ook een mooie grot! De tweede dag hebben we een motorbike gehuurd en een kleine 20 minuten over de Ho Chi Minh road gereden. Prachtig uitzicht onderweg! Heerlijk om de bochten door te cruisen! :)
In het national park hebben we eerst de Eco-trail hike gedaan. Het was erg warm en onderweg kon je daar lekker zwemmen in een klein stroompje, heerlijk afkoelen. Verder zijn we naar de grootste atractie van de regio geweest: Paradise cave. Een enorme grot, zo groot en hoog als een flinke kathedraal met bijzonder gevormde stalagtieten en -mieten. Daarna weer heerlijk terug gescooterd over een klein krioelend weggetje. Op een bepaald punt ging de weg zo stijl omhoog dat ik me afvroeg of de scooter het wel zou redden, maar hij heeft zijn werk trouw gedaan. In dit national park zaten ook wat zeldzame apen, maar die hebben we helaas weer niet kunnen spotten (weer niet Hanke!! Komt nog wel!! (en anders gaan we lekker naar de apenheul als ik terug ben) ).
De volgende dag een vroege bus (5am) gepakt naar Hue. De bus was volgestopt met Vietnamezen die naar hun werk moesten en er werd keiharde disco muziek gedraaid terwijl er clips van festivals en ander softporno achtig materiaal werd gedraaid. Heerlijk wakker worden! In Hue een korte powernap gedaan en gelijk de stad in gegaan: het verrasste ons positief! Het oude gedeelte van de stad is erg mooi en er is nog vrij veel van over. Wat leuke tempelcomplexen gezien, met veel Chinezen op de foto geweest en vooral erg hard lopen zweten in de hitte (het was rond de 38 graden).
Vervolgens lekker de vaart erin gehouden en 's middags een bus naar Hoi An gekomen. We kwamen enigzins vermoeid aan om zes uur 's avonds en waren al voorbereid op een horde taxi chauffeurs die vechten om je weg te mogen brengen. Niets was minder waar. Een Vietnamees meisje sprak me netjes aan en vroeg of we een gratis shuttle naar het centrum wilden en of we dan even in haar hotel wilden kijken. We zaten nergens aan vast: we mochten ook naar andere hotels in de buurt kijken. Redelijke deal vonden we dus vonden we ons als enige twee in een busje dat ons naar een prachtig hotel bracht. Mooie kamers, zwembad!!!! en gewoon heel luxe ingericht. De prijs was maar 218.00 voor een twin room! (Omgerekend zo'n vier euro pp dacht ik). Gelijk maar besloten om te blijven, als de bliksem zwemkleding aangetrokken en gelijk het zwembad ingeplonst! Heerlijk! Helemaal relaxed zijn we toen later op de avond het centrum van Hoi An in gelopen en toen wachtte ons een tweede verrassing: Hoi An is zo mooi! De oude stad heeft een heel charmant centrum. Er staan oude koloniale huizen en er hangen overal lampionnen in de bomen. In de kleine straatjes wordt uit speakers pianomuziek gespeeld en overal zijn dingen te koop (lekker eten, leuke souveniers, kleren laten aanmeten, schoenen laten maken, etc.) Zo verder een paar heerlijke dagen in Hoi An geweest, waaronder een dagje strand. We hadden niet veel langer moeten blijven anders waren we blut geweest. Veel souveniers gekocht en Ruben heeft een pak laten aanmeten en ik een jurkje en sandalen!
Na vier heerlijke dagen zijn we toen een eindje de bergen in gegaan: Kon Tum. We vonden het leuker om niet de standaard strand-route te nemen, maar in Kon Tum ook een minority village op te zoeken. We zijn daar naar een dorpje van de Jairee geweest. Ze hebben daar dorpjes en rijstvelden in een prachtige omgeving en onze guide heeft ons veel uitgelegd over hun geloof en gebruiken. De begraafplaats was vooral erg bijzonder. De mensen worden in een soort hutje (met golfplaat dak) begraven en gedurende een aantal jaar (rond de 10 jaar) wordt het graf verzorgd. De dode krijgt daarbij net zoveel spullen als de levenden is het idee. Daarom vind je in de graven dingen als eten, fietsen en zelfs bij een een oude televisie!! In ons hotelletje lekker op HBO game of thrones gekeken (joah nieuwe seizoen is vet!!) om de volgende dag om 5u een bus naar Dalat te pakken. Op zich een prima ritje: we hadden lekker veel beenruimte, airco deed het grotendeels. Het enige jammere was dat zodra de weg begon te slingeren de halve bus over hun nek ging. Je zou toch denken dat die Aziaten wat sterkere magen hebben, maar niet als het op bussen aankomt dus...
In Dalat aangekomen was het daar een nationale feestdag: een soort independence day. We hebben een beetje rondgelopen en er was wat live muziek op straat. Het is geen koningsdag, maar je moet toch wat hier!! De volgende dag in Dalat zijn we de stad in gegaan. Er is niet heel veel te doen, maar we zijn naar het Crazy House geweest. Een soort Disney achtig / park Guell soortig huis wat zou moeten doen denken aan een boom. See for yourself! 's nachts weer een busje gepakt naar de grootste stad in Vietnam: Ho Chi Minh City (Saigon).
Om 5u 's ochtends (eerder dan verwacht) kwamen we in Saigon aan. Eerst twee uurtjes op een terrasje gezeten (dronken mensen voorbij zien komen) totdat de hostels open waren. Saigon is weer een hele andere beleving dan bijvoorbeeld Hanoi. De eerste dag zijn we naar het oude centrum gelopen... Oud... Oud... Hier staan dus gewoon allemaal skyscrapers en enorm luxe hotels. We hadden iets verwacht als in Hanoi of Hoi An maar we kregen juist nekpijn van het omhoog moeten kijken. Het backpackers gedeelte leent zich verder wel uitstekend om goedkoop bier (12.000 VND) te drinken op de straathoeken en dat is ook een goede manier om met wat andere mensen te socializen.
Een hoogtepuntje van Saigon vond ik vandaag! We hebben de hele dag een tour gedaan. Vanochtend zijn we bij de Cao Dai tempel geweest. Het Cao Dai geloof ik een soort samensmelting van Christendom, Islam en Budhisme (ja dat kan hoor!) met nog wat populaire figuren en andere stromingen erin verwerkt. Een van hun religeuze symbolen is een driehoek (drie geloven) en een oog erin (dat alle geloven ziet en samenvoegt). Dit symbool vind je ook terug op een dollar biljet (Suus kijk maar even ;) ). Daarna zijn we naar de Chu Chi tunnels gegaan! Dit zijn tunnels die de VietCong gebruikten voor hun guerrilla oorlog tegen de Amerikanen. We hebben veel geleerd van onze guide (Mr. Binh, een Vietnam veteran) over verschillende boobytraps, oorlogstactieken en de geschiedenis van de Vietnam oorlog. Het spannendste deel was toen we 120 meter door een tunnel mochten kruipen. Vooraf hoor je allemaal verhalen van touristen met te dikke billen die er niet doorheen komen, maar gelukkig pasten we prima! Werd wel een beetje claustrofobisch toen de tunnel heel smal werd op een bepaald punt, maar gelukkig duurde dat niet lang en gingen we er soepel doorheen!
Morgen gaan we dit mooie land weer verlaten en pakken we de bus naar Phnom Phen in Cambodja. Jammer op Vietnam te moeten verlaten. Ik ga de prachtige natuur, het lekkere eten en de mensen missen, maar ik heb stiekem ook wel zin om weer een nieuw avontuur aan te gaan in Cambodja! Ik hou jullie op de hoogte!

Liefs Iris